Bratnia dusza
Dla wszystkich...
Odnalazłam się...
W mojej ciemności pojawiłeś się
Ty...
Zostałeś moim słońcem
moim światełkiem
latarnią
Jesteś jak nitka
zostawiona
by wyznaczac drogę
moją drogę...
Jako jedyny
Potrafisz mnie zrozumieć
Zostawiasz po sobie
ciepły znak
Znak zaufania
radości
Jesteś jak tęcza na moim
zachmurzonym niebie
... którzy są moimi peawdziwymi przyjaciółmi...
autor
Smutna Filozofka
Dodano: 2006-09-27 15:23:45
Ten wiersz przeczytano 478 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.