Brud...

Zaczęło się przyjemnie
Jak w starej dobrej baśni
Lecz zakończenie odmienne
O smaku gorzkiej porażki...

Wylewasz swój brud
Idiotycznych fantazji
Ona nie zje, nie wypije
Choć napajasz i karmisz...

Błądzisz alejami swej głupoty
Rozsądek gdzieś ginie
Wypluwasz niestrawione wnioski
Mierząc jeszcze wyżej...

Twoja obsesyjna choroba
To zatruwanie czystej krwi
Moją jest zabijanie brudu
...Ty jesteś nim...

autor

.siostra.nożownik.

Dodano: 2006-07-04 11:07:03

Ten wiersz przeczytano 1065 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie