Brzegiem życia

czasaami bywają takie chwile, ze chce się być gdzieś tam.....

Idę niepotrzebny nikomu, gdzieś za kraniec drogi
tam gdzie nikt nie zobaczy łez, nie wyczyta skarg
i w trwającej po mnie ciszy, ktoś kiedyś wspomni
że wlokące się poboczem życie, zabił czyjś strach

Za rozwartym niebem skryję przeszłość byle jaką
jeżeli nie stwierdzisz miłości dla mojego istnienia
i duch mój pokłoni się tańczącym białym płatkom
pod kołem pędzącego czasu zginą moje marzenia

W przejściu nonsensu na autostradę ślepego losu
potrącony mgłą zapomnienia, umieram jako tako
choć widzę i słyszę Twój oddech, gdzieś w mroku
złamaną nadzieją już nie wstrzymam biegu tacho

W brzegu ubogiego życia, słychać jest tylko ciszę
tam nie rani przyszłość już nie boli przeznaczenie
serce na drżących ustach ostatnią skargą milknie
a niemy wzrok zasypia w oczach, za koła cieniem

"...noc albo studnia a może już piekło???! ..."

autor

Patryk-Piotr

Dodano: 2007-01-01 04:42:17

Ten wiersz przeczytano 474 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie