Brzimowo chojinka
wiersz pisany po śląsku
Kómbinowoł kedyś brzim,
jako sam pogodać, z kim,
coby Gody były w lecie.
- Wtedy żech je piykny przecież,
wóniom fajnie, kolorowo-
tak se brzim tyn kómbinowoł.
- Jegły dycko mi urosnóm
i króluja w lesie wiosnóm.
Jak zrobiymy w lecie świynta,
weznóm brzima na chojinka.
Pooblykóm sie w lameta,
byda świyciół sie z daleka.
Usłyszala brzózka brzima,
co bez listków była w zima.
- Coś to zaś wymyślół brzimie,
nie wygupiej sie sam przi mie,
dyć chojinkóm były dycki:
świyrki, jodły, a sośniczki.
brzim - modrzew Gody - Święta Bożego Narodzenia woniać - pachnieć jegły - igły dycki - zawsze
Komentarze (2)
Oczywiście na tak. Bardzo lubię śląską i góralską
gwarę.Może jestem podrzutkiem
na północy?
Bardzo ładna przypowieść gwarą i wesoła w klimacie
Podoba mi się natak!