Brzozy pamiętają
Minął rok brzozy posiwiały
wspomnieniem się postarzały
choć wiosny zielenią pokryte
zadają wciąż wiele pytań
Pamiętają o wiele za dużo
co było przed tamtą podróżą
smutne twarze w uścisku ręce
cierpienia w okropnej męce
Gdyby tylko mówić umiały
niczego by się nie bały
mroczną kryją tajemnicę
gdy stało się to o świcie
Płaczą stoją nieruchomo
nie mogły nikomu pomóc
przytulić ramieniem otoczyć
spojrzeć prawdzie w oczy.
Autorka L.Mróz-Cieślik
Komentarze (1)
"spojrzeć prawdzie w oczy" właśnie, czy się
kiedykolwiek na to zdobędziemy...