budując niszczymy siebie
Tu i teraz na tej Ziemi
ludzkość jest suwerenem.
My w swej różności skłóceni,
budując - niszczymy siebie.
Ścieżka to bardzo niepewna,
wybory nieracjonalne:
- czy rozum ten wyścig przegra?
- czy skończy wybryki krwawe?
2016-05-02 K.P.
autor
stary
Dodano: 2016-05-31 19:53:18
Ten wiersz przeczytano 990 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
dobry i smutny przekaz,
chce się kończyć to niszczenie,
nie tylko ludzkość niszczymy wojnami, ale i naturę
również,
którą trudno jest odbudować, a zniszczyć można w
jednej chwili, niestety.
Dobranoc
czasy obecne pokazują, że teraz nie budujemy, tylko
niszczymy, przyrodę i wszystko dookoła :(
Za Marcepani -tylko dodam że rozum musi z tego
wyciągnąć mądre wnioski.Pozdrawiam.
zgoda buduje, niezgoda - wiadomo...
Temat bardzo aktualny.Pozdrawiam serdecznie :)
Myślę,że mammy coś do powiedzenia i w tej sprawie. Tu
się toczy walka. Każde dobro z naszej strony
pokonuje zło. To są mikroelementy ale mogą mieć
znaczenie w wymiarze makro.
Taka prawda budując niszczymy siebie...
pozdrawiam serdecznie :)
Dobre określenie. Pozdrawiam.
Karat dobrze określił. Ale nie mamy wpływu na to co
nas czeka... Temat bardzo aktualny. Pozdrawiam
obawiam się, że niestety rozum tu niewiele ma do
powiedzenia...
"budując niszczymy siebie" - zgadzam się z Tobą w 100%
ale tutaj już NIE
"Ścieżka to bardzo niepewna,
wybory nie racjonalne"
:))))
nieracjonalne
Pozdrawiam serdecznie.
spokój to pewnie będzie w niebie
pozdrawiam
Człowiek jest pazerny, nieodpowiedzialny,
przez co mu na ziemi grozi koniec marny!
Pozdrawiam!
Nie zawsze wszystko wychodzi na dobre.
"anno" oczywiście masz rację. Lecz to za mocno by
rozszerzyło przyjętą formę mini.