Budzi się wiosna
wiersz ten poświęcam Nikoli Domańskiej
Kolejny mija rok
czuć delikatny zapach wiosny
dla Nikoli istnieje tylko mrok
nie nastąpi już dzień radosny
Mija kolejny znowu rok
Nikoli na świecie nie ma
kwiatami tęczy wystroił się świat
przepiękna stała się ziemia
Ale jej oczy tego nie widzą
chyba że dusza wyrwana z ciała
patrzy z przestrzeni na świat cudowny
który tak bardzo kochała
szybko ucieka miniony czas
historia tworzy się nowa
ktoś wspomni N ikolę ostatni raz
w pamięci ludzkiej się nie zachowa
Stefan Simlat
autor
Stefan Simlat
Dodano: 2017-03-23 17:56:21
Ten wiersz przeczytano 1223 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
smutne i tak bardzo bolesne gdy ktoś bliski odchodzi
...zachowujesz w pamięci ślady życia Twojej wnuczki
czytałam już poprzednie twoje wiersze i komentarz pod
moim wierszu o synku który żyje w mojej pamięci i
sercu...
pozdrawiam
Pomilczę
Stefanie łączę się z tobą w żalu.
póki bliscy żyją- będzie żyła w ich pamięci.
Ciemniejsza strona życia. Pozdrawiam serdecznie +++
Dramatyczny obraz tegoż wiersza.
Zal mi młodych ludzi, którzy od nas odchodzą, a nad
dziećmi to płaczę. Pozdrawiam Stefanie.
Mam wrażenie, że juz czytałam ten wiersz. O ile się
nie mylę, był wówczas z dopiskiem, że to wiersz
poświęcony pamięci wnuczki. Pozdrawiam autora.