bujam w obłokach
Patrzę na obłok co po niebie płynie
Wyciągam rękę jakbym miał go dotknąć
Wciąż niewyraźnie jak odbicie w szybie
A świat podziwiam jedynie przez okno
Znam odpowiedzi nie zadanych pytań
O tobie mógłbym powiedzieć już wszystko
Twoja obecność jak królewska świta
O całą wieczność i nieśmiałą bliskość
Patrzę i znaczę miejsca twe na mapie.
W drganiu powietrza wiem gdzie teraz jesteś
Kocham cię mocno jak tylko potrafię
Otwórz wypełnij zamknij sobą przestrzeń
autor
return
Dodano: 2019-06-26 09:07:06
Ten wiersz przeczytano 688 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Przed snem w sam raz:)dobranoc
Zagubił się ,,ogonek'' jeszcze ,,światu''. ,,Twe''
jest formą archaiczną, lepiej napisać ten zaimek w
pełnej postaci.
Odczucia ogólne - głos zasłużony.
Napisałabym /niezadanych/
Ładnie.
Pozdrawiam :)
lirycznie, ładnie:)
Piękne miłosne wołanie
Pozdrawiam serdecznie :)
Pięknie...
Ładnie o wymarzonej miłości.
Uciekła kreseczka z "nieśmiałą" i ogonek z "cię".
Miłego dnia:)