Bunt przeciwko miłości

Manifest buntu wydałem,
Miłości nie wyszukałem,
Złość - ją jedną tylko znałem -
W końcu abdykowałem,

„Miłować nędzna pociecha” -
Ona niewolnika tworzy z człowieka
Pęta go w życia okowy,
Z rzadka dając nagrodę.

Miłość, choć nieprzenikniona,
Gdy jednostronna – cierpienie tylko przywoła.
Gdy rozum mówi jej – dość!
Ludzkość górę bierze nad rozumem.
A zazdrość pragnienie przywoła
Miłość – niewolą człowieka ona.

Wiersz narodził się po chwili zadumy nad gniewem, spowodowanym tematem miłości. Jest to mój debiut, pierwszy napisany wiersz. Proszę o szczerą ocenę.

autor

Farr

Napisany: 2008-10-11 Dodano: 2008-10-12 20:50:20

Ten wiersz przeczytano 542 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie