Bursztyn w tłumie ludzi i jesień

Być bursztynem w tłumie ludzi.
Mało komu udaje się ta sztuka.
Trzeba być wyjątkowym,
a takich ze świecą szukać.
Piękny, jantarowy świat.
Czar i magia tamtych lat.
Pamięć nie umiera.
Tylko czemu czasu mało,
tak mało- jasna cholera!
Wrzesień- wielka układanka,
puzzli dużo, tak.
Sukienka czerwona, broszka,
jesień- kogoś dojmujący brak.
Bursztyn w cenie...
Teraz każde lato ma blask ognisty
I kolor zieleni...

autor

Stefa1932

Napisany: 2017-02-09 Dodano: 2017-02-09 23:20:47

Ten wiersz przeczytano 495 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie