Burza
Piorun!
Jeden, drugi, trzeci
Błysk!
Cisza... Cisza i grzmot!
Jak ślicznie niebo
na pół się rozdziera!
A ja?
Wsłuchana w burzę
W krzyku winy wyznaję.
Recytuję te złości, żale, kłamstwa.
Piorun!
- trzasnął w coś? W drzewo?
Pożar!
Ale deszcz go zagasi.
Jak pięknie burza gra.
Tak namiętnie! Gwałtownie! Ostro!
A ja?
W wyobraźni świat buduję.
Od nowa, bez ciebie
z tobą...
autor
*Ona*
Dodano: 2007-05-25 17:09:28
Ten wiersz przeczytano 664 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.