Burza wspomnień
Myśli jak niebo
nocą mroczne
co raz rozjaśniane
małym promykiem nadziei
niczym gwiazda
rozbłyśnie swym światłem,
by zniknąć za chwilę
przyćmiona chmurami
wspomnień,
targając duszą jak
letnie nocne niebo
burzą.
Ponure wspomnienia
czas pochłonoł w niebyt.
Lecz serce cierpieć będzie
ilekroć ujrzy
dom rodzinny.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.