Buty
Czasem pewnie czujesz jak ja:
zatrzymujesz się w miejscu
i nie możesz dać kroku
Świat wiruje dookoła
pędzi jak pociąg
a ty stoisz na peronie
całkiem sam.
Nie masz siły by wskoczyć do wagonu
Możesz tylko przyglądać się
i modlić
lecz wiesz dobrze
że on nigdy nie wróci
Nie krzyczysz i nie wołasz o pomoc
nie chcesz rozmawiać
Stoisz i patrzysz
jak świat pędzi do przodu
patrząc na swoje buty.
autor
renee
Dodano: 2005-10-18 20:32:09
Ten wiersz przeczytano 1301 razy
Oddanych głosów: 0
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.