Buty
to są buty stare jak świat
weszły w niejedną życia kałużę
potyczki znają małe i duże
biegły po śniegu deptały trawę
witały inne buty ciekawe
czasem do kąta stawiane były
i nie dlatego że coś zbroiły
niemi świadkowie różnych wydarzeń
smutku radości spełniania marzeń
czułości chwilek płaczu i kłótni
dwaj przyjaciele dziś trochę smutni
trochę dziurawe ciut popękane
jak czyjeś życie trochę zdeptane
to są buty stare jak świat
autor
Viola
Dodano: 2013-03-01 07:52:30
Ten wiersz przeczytano 4383 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Ha ha,mam takiego kolegę -grajka ulicznego-Staszka
Nagajka z Jeleniej Góry(można wpisaś w
wyszukiwarkę-może Cię zainteresuje),ale do
rzeczy-siedzieliśmy kiedyś nad rzeką snując jakiś
dialog,to był marzec i jeszcze śnieg-nagle Stasiu
zrzuca obuwie i powierza je rzece.Co ty wyprawiasz
pytam,a on -chcę zmienić swoje życie,od czegoś trzeba
zacząć.Podobało się-pozdrawiam.
Było tu już o skarpetkach, więc czemu nie o butach?
Pomysł ciekawy. Wart dopracowania.
Przypomniałaś mi kawałek starej piosenki:
"Buty, buty z wolej skóry.
Każdy kuty niby koń.
Buty, buty dawno wzute
już nogami prawie są"
Śpiewaliśmy to na obozach wędrownych :)
Pozdrawiam i dzięki za chwilę wspomnień :)
Też mnie zainteresował, choć ten drugi wers:
"Mają już bardzo wiele lat"
bym usunęła i zostanie wtedy klamra pierwszego i
ostatniego wersu. Pozdrawiam :)
Buty. Przeczytałam z zainteresowaniem. Lubię wygodne a
wiersz wywołał uśmiech. Pogodny i przyjazny w temacie
:)
Ciekawy wiersz - życie z pozycji butów.
Wiersz, do dopracowania:))
Dzięki i troche lizusostwa z mojej strony, ale niech
tam
Jest tu Anna Wieczna Tęsknota
Wena , Krzysztof , Smutna i Suzzi
Jest poezji prawdziwa istota
Taka z serca , która zachwyt mój budzi
Jest krytyka słuszna, niesłuszna
Melancholia, smutek , rozterki
Poezja , której jestem posłuszna
Klimat i mój podziw wielki
Ladnie.Podoba mi sie:)+
Buty, co niejedno widziały, ładnie:)
'Buty stare jak świat'?!
Może bez przesady ale pomysł, nie powiem, bardzo
ciekawy a wiersz udany.
Pozdrawiam serdecznie, miłego dnia.
Podoba mi się, ten ciepły wiersz o butach.
Powtarzające się "trochę" w przedostatnim wersie
zamieniłabym
na: "nieco", "lekko" lub tp. Miłego dnia.
mam nadzieję na chodziaż jeszcze kilka lat " tych
butów" :)
"Trochę dziurawe, ciut popękane
Jak czyjeś życie, trochę zdeptane"- masz zmysł
refleksyjny dziewczyno.
Jednak te buty jeszcze posłużą, gdzie jeszcze poniosą?
Jak i życie "trochę zdeptane"...
dzięki za krytykę
Może te dwa początkowe wersy:"To są buty stare jak
świat
Mają już bardzo wiele lat" - jeśli stare jak świat,
to pewnym jest, że mają bardzo dużo lat. To przykład
tzw. masła maślanego. Pasowało pani do rymu ale wiersz
musi mieć nie tylko rym, ale i treść z sensem.
aż zaczęłam inaczej patrzeć na swoje obuwie:-)) Bardzo
mi sie podoba. Pozdrawiam