Buty

Miło mi, że mogłem czymś zainspirować. Ale skoro mnie
cytujesz, to cytuj całą wypowiedź:
"Jak dla mnie, to jesteśmy bardziej skandynawscy niż
greccy. Twardzi, butni, grubo ciosani, ale waleczni,
ceniący swoją tradycję i honorowi."

Wiersz mocny jak bimber. Pasuje mi do niego pieśń
Jacka Kaczmarskiego: "Encore, jeszcze raz"
https://www.youtube.com/watch?v=xMYPAqvQNu4

Pozdrawiam Don Vittore. :):)

Jastrzyku! - oni dobrze zdają sobie sprawę - zwł.
tradycyjne radzieckie elity- jak byli odbierani.
Wyjeżdzający poza granicę na Bugu - musieli odzebrć
szkolenie w ich MSW m. innymi z zachowania w
najprostszych życiwych sytuacjach, takich jak
przywitanie przez podanie ręki, zachowanie przy
codziennym PeeReLowskim obiedzie. Maniery podpowiadane
- raczej sięgały okresu z przed pacyfikacją polski
przez cowietów w 44 i 5 r.

Marylko! - tak to jest: ile jest "Fracuza" - we
Francuzie, a ile cukru - w cukrze.
Ale - słodkie... - zawsze takim jest:)
Pozdrawiam ciepło:)

Wiktorze fantastycznie ! /dla nas dwojga... - dziś –
bałałajka/ Miłego wieczoru :)

Bardzo refleksyjne strofy...pozdrawiam ciepło :)

Z rozmachem napisany i butem o bruk wystukany;)
ciekawie piszesz :)

Butna byt' możet abiezjana
A ja poczucie mam godności.
Że głośno tupię? Jestem w glanach.
Lecz nie ma we mnie żadnej złości.
Widzieć chciał minę bym pacana,
Co nas oceniać prawo rości,
Gdy znów przejdziemy przez Jewropę
Dwa razy: Raz tam, raz z powrotem.

Świetnie oddana butność przez rytmikę (kroków).
Jesteśmy i stajemy się mieszaniną narodowości, tak to
się porobiło w Polsce. Wschód (Rosja) z Zachodem
(Niemcy,Wielka Brytania, Irlandia, Kanada), Północ
(Szwecja, Norwegia) i Południe (Włochy, Słowacy). To
tylko przykład mojej rodziny.
Pozdrawiam serdecznie :)

Grzegorzu! - przedstawiam człowieka - poniekąd samego
siebie. - To jest postac jedyie modelowa... -
kompilacja ludzkich cech - narodowych i
ponadnarodowych. Peel - jak się zdaje - powinien mić
korzenie wschodnioeuropejskie. Bardz o wiele z tego -
jestw nas- polakach. Może to byc jakaś trudna i
bolesna karykatura Ukraińca czy Rosjnina. - Bardzo
tragiczna karykatura czlowieka rozerwanego na dwoje:
między rzeczywistością a potrzebami będącymi tylko
częsciowo uświadomionymi. Rosjanin w Berlinie - nawet
oficer- czul wyższośc kultury materialnen Nrdówka, a
znajomośc wlsnej kultury - przypominala mu o jego
rosyjskim czy ukraińskim człowieczeństwie: o
wrazliwości, o takich podstawach jak rodzina, milośc i
doznania ludzkie na szczeblu najbardziej podstawowym -
w istocie - warości wyższe, ktore zepchnięto do
negowanej - gorszej zwierzęcości. Radziecki genaeral -
stacjonujący w NRD - mógl czuć się podobnie do peela z
wiersza.
mam wiele ciepla - tak dla Ukraińców , jak Rosjan. Dla
wzajemnego zrozumienia i zrozumieniapoplątanych i
tragicznych zaszlosci - trzeba sporo wiedziec o samym
sobie i swoim sasiedzie i traktować tę wiedze
historycznie - na plaszczyśnie psychicznej i
świadomościowej. Podzialow jest wile, a - najgorsze,
ze wciąz nie ma klimatu aby uczciwie i równoprawnie
rozmawiać - nawet w ramach naszego krajowego
spoleczeństwa.
Pozdrawiam serdecznie i po bratersku:). - Jesli w
klimacie wiersza - i późniejszym - to może - Slawa!

łał... czytając słyszałam tę butność bijącego buta o
bruk :) pozdrawiam

Krysiu! - pewnie różnie można odbierac mój wiersz. Nie
pisałem go jednak z zadną złością, a tym bardziej po
pijanemu. Wchodzę w duszę - prosaka i istocie, ktory
musi wojować, bo nic innego nie umie, musi grać -
"Pana" - bojak zaprzestanie tej gry - wszyscy bądą
głośno mówili o jego slomie w butach.
tak naprawde - marzy o bytowaniu z kobietą. - A że
widywal tylko takie- jaki widywał - tego nie zmieni -
i pragniee takiej, jaką znał...
To może byc jakiś karykaturalny rys naroowy, jednak w
ostatnich wersetach - pojawia się wynaturzona,
wykoslawiona - ludzka wrazliwość.
Pozdrawiam serdecznie:)

Wiktorze, powiedz dlaczego mamy wstydzić się swoich
narodowych cech, wiem nieraz zaprowadziły nas na skraj
przepaści, ale jesteśmy razem, w kupie - choć niestety
jak zawsze podzieleni.

Trzymaj się mocno Wiktorku... weź mi nalej, to nie
grzech.

W wierszu aż trzeszczy od złości. Pozdrawiam
serdecznie:)

Anno! - nie zawsze jestem "pod wpływem" - ale -
"pijany" - chyba stale. - Nawet gdy trzeźwiutki jak
niemiec:)))
Pozdrawiam:)

bardzo trzeźwo napisany (jak na pijanego)