By zapomnieć
by zapomnieć
by swe myśli zatracić
jaką cenę zaplacić
ile gorzkich łez wylać
by zapomnieć na chwilę
jaką prawdę usłyszeć-powiedzieć
ile trzeba pracować
by w ramionach się schować
tych jedynych i tych ukochanych
ile nocy mieć nieprzespanych
by obudzić się rano
i znów krzyczeć i płakać
i miec żal znów do świata
że się było
bo przecież po co
ile siły potrzeba
by znieść zemstę od nieba
ile razów na siebie przyjąć
ile smutku pomieścić
by na dnie w sercu zamiast pieśni
dławiące ukrywać żale
w ile kłamst znów uwierzyć
by tak jak ze słów pacierzy
móc na końcu usłyszeć
-amen !
autor
aanka
Dodano: 2009-06-02 13:04:30
Ten wiersz przeczytano 979 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Refleksyjny i ciekawie napisany wiersz
wiersz i jego treść napełniona myślami o rozważaniu
zyciowym
bardzo ciekawie w wersach ułożina tmatycznie
A jak zapomnieć nie można? pozdrawiam serdecznie.
niestety.....tyle ile bedzie wymagac zycie odnas:)
Im trudniej tym bardziej doceniamy to co uda nam się
osiągnąć i to chyba taka cicha definicja naszego
szczęśliwego życia, które każdy mierzy swoją własną
miarką. Ładny refleksyjny wiersz.
Ile trzeba znieść, tyle ile udźwigniesz, a udźwigniesz
wiele. Wiersz jak litania do życia. Pytać - znaczy
szukać odpowiedzi, jesteś na dobrej drodze.
By zapomnie ale to wcale nie jest takie
łatwe....powiem nawet ze bardzo trudne....moze nie
warto jeszcz emówic amen.....wiersz biegnacy ku
refleksji...pozdrawiam...
No tak , ciekawie postawione pytania.Wiersz godny
przemyslenia i chwili zatrzymania sie przy nim...
Ciężko zapomnieć. Przydałby się łyk z rzeki Lete :)
Całe życie to wielka niewiadoma, nigdy nie jestesmy
pewni jutra...dobry wiersz
Rozdzierająca duszę treść wiersza daje każdemu chwilę
zastanowienia nad sobą i swoim losem.
Amen jako pogodzenie się z losem,a może amen z tych
drugich wymarzonych ust?Życie jest tak
nieprzewidywalne...
Całe życie to właśnie takie jedno wielkie pytanie, na
które wciąż szukamy odpowiedzi.
Czy ktoś jeszcze przychyli sie do mego zdania, że to
retoryczne pytania? Nobla ten dostanie, kto zdoła
odpowiedzieć na nie!
życie...tyle pytań bez odpowiedzi...wiersz jakby
wołanie....i amen na końcu to zgoda na to wszytsko...