...by zapomnieć
Lekkość, niepowtarzalny smak.
Niech trwa wiecznie.
Utrzymuję niecodzienny stan, tego
pragnę.
Wyżej, dalej by zapomnieć.
Wtulam się, biorę głęboki wdech.
Żyję, to największy skarb.
autor
BANITA
Dodano: 2016-02-02 18:17:16
Ten wiersz przeczytano 964 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
świetnie, czyta się tak optymistyczne wiersze:)
pozdrawiam seredcznie
i tak trzymać, niech peel żyje:)
tak.. życie to największy skarb .. kochać ..śnić..
szczęśliwym być ..i siebie z wzajemnością dawać ..
to jest piękne ..
bardzo spokojny wiersz.
...życie składa się z wielu oddechów - trzeba je brać!
Serdecznie pozdrawiam i dziękuję za komentarz.
Podoba mi się taki optymizm,
a życie ma wiele smaków, trzeba się nim cieszyć,
dobrze, gdy człowiek się czuje taki lekki,
tzn, że nie nosi chyba zbyt dużych ciężarów, jak
sądzę:)
Pozdrawiam serdecznie :)
faktycznie jest tu optymizm, ale jest i coś groźnego,
pojawia się pytanie, co wprawia w tą lekkość, z której
nie chce się, a może już nie może zrezygnować...