Być jak powietrze...
Iść pod wiatr, i nie zwracać uwagi
na potargane włosy...
Cieszyć się chwilą i za moment
nie mieć wyrzutów sumienia.
Być jak powietrze- wolnym,
bez żadnych ograniczeń...
Lecieć... daleko, daleko, daleko...
Choć przez chwilę...
autor
czemu
Dodano: 2007-03-09 18:34:34
Ten wiersz przeczytano 452 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Też taką wyznaję zasadę... zawsze idę do przodu, nawet
pod wiatr. Pozdrawiam...