Być niewidzialnym...
Będąc dzieckiem,
pragnęłam być niewidzialna.
W potrzebie pomocna.
Widzieć, czego inni nie widzą.
Słyszeć, czego inni nie słyszą.
Przed niebezpieczeństwem.
ludzi ostrzegać.
Przed kłopotami chronić.
Móc zapobiegać złu.
Drogę torować dobru.
Być w miejscach dla
innych niedostępnych.
Poznać piękne, egzotyczne
zakątki świata.
Zawsze być tam gdzie
zapragnie dusza.
Nie żyć samotnie.
Utopijne to marzenie.
Bądźmy pomocni w
rzeczywistości.
Wystarczą chęci, miłość
i moc życzliwości.
Uśmiech radosny, szczery -
to przepustka do przyjaźni.
.
Komentarze (1)
Ciekawy wiersz pozdrawiam serdecznie;)