**...Być tym motylem...**

Księżyc jasno świeci,
wśród pól, lasów, jezior.
Tam stoję ja, wpatrzona w niego,
Opatrzona jego blaskiem
nasyconym ciepłem i tajemniczością.

Nad jeziorem tym, siedzę
spoglądam niewinnie jak
podążasz boso, jego brzegiem.

Chciałabym podbiec i przytulić Cię,
lecz przykuta jestem
do niewidzialnych kajdan,
które jak kolce, kłują mnie w ręce i nogi.

Serce me, przepełnione miłością,
lecz nieodwzajemnioną, szarą.
Leżę na łące,
wtulona w ziemię, wyobrażam sobie
że to Ty nią jesteś.

Wówczas wszystko znika,
rozpryska się jak bańka mydlana.
Jestem tylko ja i Ty,
niestety tylko na parę chwil,
na jedną sekundę, lecz tak ważną
i wyczekiwaną od dawna.

Nad jeziorem tym, wszystko się zaczęło,
poranne spacery, gonitwa za motylami,
Teraz stoję Tu i patrzę jak
Twój duch, łapie w swoje delikatne rączki
motyla i wypuszcza go, z nadzieją,
że znów powróci...

Być tym motylem, być w Twoich dłoniach,
mym marzeniem...

autor

Mamba

Napisany: 2008-03-12 Dodano: 2008-03-12 16:07:39

Ten wiersz przeczytano 460 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie