bycie...
napisane "z marszu"...taka chwila nagłej refleksji
posadzili kartofla
rósł zalążek
rósł
aż się urodził
ładny
delikatna skórka
leżał
był
skórka ciemniała
nadal był
i był
skórka się marszczyła
marszczyła
on był
aż zgnił
...eeech, życie !!!
autor
yamCito
Dodano: 2014-08-21 20:01:44
Ten wiersz przeczytano 1036 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Bardzo dobry wiersz , świetne porównanie człowieka i
jego życie do rosnącego zimiaka. Super puenta.
Pozdrawiam.
być albo nie być
I masz ci los:)))
ech i co to za zycie...
jakoś smutno się zrobiło ....tak jest w życiu tylko my
nie chcemy o tym myśleć - dobra refleksja ;-)
pozdrawiam
Samo życie, pozdrawiam :))
Taki kartofel to podobny jest do niejednego człowieka
któremu życie przeleciało miedzy palcami.
Pozdrawiam
:))
Ech życie...
Ciekawa refleksja, choć niewesoła...smutny los
kartofla...i nie tylko.
człowieczy los jak warzywko -pozdrawiam:)
takie kartoflane życie a potem gnicie, pozdrawiam
-- takie z marszu pisanie chyba najlepiej oddaje
emocje... no popatrz, tyle lat mieszkam na wsi, a
nigdy nie przyszło mi porównywać życia człowieka do
kartofla... jak dla mnie strzał w dziesiątkę...
PO-zdrówka
nie chcę być jak ten kartofel:)
ech życie a na końcu gnicie...prawdziwa
refleksja...serdecznie pozdrawiam.