Bydzie musiała łodpuścić
Śmiertka kosom sztyjc fachluje
toż bezrobotno nie bydzie
bo wiy że to na kożdego
i tak za kwila dran przidzie
Tera jeszcze kosa brusi
mo być łostro myni boli
niy ciynżko robota dlo ni
kej sie ji we rynkach poli
A ty człeku mosz swoj rozum
chroń sie przed niom wiela idzie
potym pszeca nic niy zrobisz
jak chorobsko na cia przidzie
A jak jeszcze jakiś wirus
co to tera mo przewoga
bydziesz kucoł ciynżko dychoł
i lamyncioł łola Boga
Toż wybiyrej co je lepsze
s maskom chodzić niy lamyncić
jak trza bydzie siedzieć doma
choćby miało cie pokryncić
I zrob na złoś beskuryji
niech ji ta kosa zaruści
jak bydziesz robioł co trzeba
bydzie musiała łodpuścić
autor
renia
Dodano: 2021-01-22 17:34:44
Ten wiersz przeczytano 1070 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Jestem pod wrażeniem piękny
Przesympatyczny wiersz. Jest w Twojej gwarze
zajebiście dużo uroku.
Pozdrowionka :):)
Śmiertka łodpuści bo wsytkich naroz nie zabierze
hahaha....
Fajny gwarowy wiersz...pozdrawiam z uśmiechem :)
słusznie, jak będziemy robić co trzeba- pandemia
odpuści.
:)
Rozum mamy po to, by go użytkować do skutku ;)
Pozdrawiam z podobaniem :)
:)
Rozum mamy po to, by go użytkować do skutku ;)
Pozdrawiam z podobaniem :)
Podoba mi się ten gwarowy wiersz i jego przesłanie,
oby łodpuściła, jak najdłużej, choć każdego z nas
dopadnie prędzej czy później, póki co jej kosa za
często w użyciu i to niepokoi...
Dobrego wieczoru życzę, Reniu:)