Był i Go nie ma

Było tak fajnie... Najlepsi przyjaciele... Ja i TY... W końcu musiało coś sie stać...

Jak Go poznałam - "nie lubiłam Go!"
(cwaniaczek)
Potem myślałam - "fajny kolega!"
(zmieniłam zdanie)
I dziwnie: szybko" stał sie moim przyjacielem!
(zaufałam Mu)
Jak sie później okazało: "On mnie kochał"!
(przynajmniej On tak twierdził)
I tak żyliśmy sobie w przyjaźni!
(Jemu na pewno było trudno)
Postanowił mi to wyznać!
(nie było fajnie)
Po czasie wszystko było jak dawniej!
(przynajmniej z mojej strony)
Znów głupie telefony, sms-y!
(strasznie to lubiłam)
Teraz nie ma ani telefonów, ani Jego!
(cisza, smutek, pustka)
Przykro mi że to sie TAK skończyło!
(najpierw że TAK)
A jeszcze bardziej: że WOGÓLE!
(potem że WOGÓLE)

Nie wiem moze to troche dziecinne ale tak strasznie mi na nim zależy... chyba sie zakochałam...

autor

>>andzia

Napisany: 2006-04-28 Dodano: 2006-06-05 15:11:07

Ten wiersz przeczytano 487 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie