"był sobie człowiek"
w bramie - grupa ludzi zamglonym wzrokiem
patrzy w przyszłość
przeszłość snuje się chodnikami
teraźniejszość - wlecze
nogę za nogą
noce płodzą ciężarne sny większość umiera w
zarodku
te które szczęśliwie
rodzą się o poranku
tracą siły w południe
aby wieczorem
zapaść się w sobie
genetycznie obciążone niedoskonałością
autor
Donna
Dodano: 2018-09-05 05:23:32
Ten wiersz przeczytano 994 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (30)
refleksyjny wiersz często widziany obrazek z życia
...
pozdrawiam
Wiersz pełny rozmyslań nad rzeczywistoscią i
przeszłościa.Pozdrawiam cieplutko Danusiu
Kraj rodzinny, ściśle mówiąc, kraj w którym
przeżyliśmy lata swego dzieciństwa, nie jest żadnym
krajem geograficznym, ale mnóstwem miejsc i
tajemniczych zakątków, z którymi mieliśmy do
czynienia, gdy byliśmy młodzi. Osławione bramy są
jednym z takich miejsc. Wiersz prawdziwie oddający się
rzeczywistości. Pozdrawiam
Przepiękny wiersz pozdrawiam serdecznie;)
niesprecyzowane* pozdrawiam :)
taak niektóre miejsca (bramy, podwórka) są
pokoleniowymi poczekalniami na bliżej nie sprecyzowane
szczęście...
Bardzo ciekawy wiersz o tym, człowieczym życiu.
Pozdrawiam i miłego dnia życzę.
Bardzo mi się podoba, ciekawie napisany.
Witaj Danusiu.
Pozwól, że skomentuję Twój wiersz
pojedynczymi określeniami:
Smutek, refleksja, wrażliwość,
talent, profesjonalizm.
Uśmiechnij się.
Jest nowy dzień i nowe nadzieje.
Moc serdeczności.
smutno też to widzę ...zdarza się... że ludzie smutni
z życia odchodzą ...
Obraz spotykany...brama i z piwem stojąca grupa ludzi,
czasem bez perspektywy na jutro...
pozdrawiam serdecznie
Samo życie na obrazie niedoskonałości człowieka
ukazane w fajnym wierszu.
Pozdrawiam. Miłego dnia :)
Dziękuję państwu za interesujące komentarze i dobre
słowo. Moc serdeczności
Proszę Pani, Ty to masz talent!!!
: )
A ja nie widzę tu nic smutnego.
To jedna z barw życia.
Niektórzy mają lepiej, a niektórzy nie znają lepiej.
Pzdr i chylę czoła.
...był sobie król, był sobie paź i była też królewna,
żyli wśród zórz, nie znali burz...itd.
miłego Danusiu:))