Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

A byłam spokojna

A twarz miałam pogodną i spokojna byłam…
a ty…
nie pytasz w ogóle czy ci wolno sięgać
tak głęboko
do wnętrza
i zanurzać dłonie po drżenia spłowiałe
bezpiecznie ukryte
martwe
niezdatne nikomu

A twarz miałam spokojną i pogodna byłam…
a ty…
w tym miejscu ostatnim odległym od serca
tak bardzo
że zapomniało już swoją tęsknotę
odnalazłeś ten okruch
jednym oddechem
uczyniłeś go
żywym ogniem

I cóż mi twarz spokojna, niech rumieńcem spłonie

Dodano: 2015-06-21 15:35:47
Ten wiersz przeczytano 1188 razy
Oddanych głosów: 18
Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Nadzieja
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (26)

Maciek.J Maciek.J

ja tylko słowa
nuty zna ktoś inny Wróżko

Maciek.J Maciek.J

wiersz nadaje się całkowicie na piosenkę poetycką
-jestem na TAK

halinajaw1 halinajaw1

Piękny wiersz,pozdrawiam serdecznie

wiki20 wiki20

zbudziły się zapomniane emocje,,,,pozdrawiam

_wena_ _wena_

Piękny! Pozdrawiam :)

Baba Jaga Baba Jaga

Piękny,emocjonalny wiersz.Pozdrawiam

beciuszka beciuszka

Piękny wiersz wyczarowalas Wrozko
Ewo:)pozdrawiam cieplutko:)

Isana Isana

Dobra refleksja z wiersza płynie :)

Donna Donna

Wewnątrz płoną emocje nieugaszonym ogniem, które
zdradza delikatny rumieniec. Ładny wiersz. Pozdrawiam
serdecznie.

Ewa Libra Wróżka Ewa Libra Wróżka

dziękuję za przemiłe komentarze; no i znowu się
rumienię :) Pozdrawiam wszystkich ciepło

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »