byłam tam kiedyś...
dla wszystkich,którzy tam byli, albo będą...
zapach lasów świeżość uczuć wyzłocone
piaskiem drogi
krople rosy jak łzy szczęścia łąki kwieciem
ozdobione
tam bogini dnia nowego słońce kładła wprost
pod nogi
pośród nocy parnych czystych nasze oczy
rozmarzone
wieczorami zasłuchani w głosy pragnień i
serc bicie
rozkoszując rozmowami w dłoniach
skrywaliśmy czułość
kochaliśmy się na sianie przysięgając sobie
skrycie
że na zawsze że już razem że do śmierci
nasza miłość
*****
za górami niepowodzeń za głębiną
codzienności
tam gdzie tęcza przecudowna pląsające dwa
motyle
miodem twoich ust płynąca jest kraina
szczęśliwości
skąd wiem o tym? kiedyś byłam tam
przez...chwilę...
autor
zwyczajna kobieta
Dodano: 2007-11-04 09:44:25
Ten wiersz przeczytano 896 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Dobrze piszesz z przyjemnością sie czyta twoje
wiersze.Ten również ,warto mówić o pięknych chwilach w
życiu.
też byłam tam..
piekny, ciepły, z dużą dozą spokoju i optymizmu a
metafory...miodzio.
Być ciągle w Niebiosach. Dać się unosić miłości.
Pięknie!
Myślę, że ten wiersz winien być dedykowany raczej tym,
którzy tam nie byli, bo mogą posługując się nim
uszczknąć dla siebie, choć nikłe wyobrażenie. Wiersz
daje właśnie taką możliwość, bo jest dobrze
poprowadzony i bardzo ładnie zobrazowany.
ja bym nie pozwolił umknąć tej "chwili"...
nawet gdybym miał ją przybić gwoździami do podłogi,
tam...w stodole na sianie :)
No jak można nie zauważyć tak romantycznego wiersza. i
co tu o nim pisać. Sam mówi za siebie piękną treścią.
O formie też nie można nic innego powiedzieć jak
super.
bardzo czysty wiersz jak ta miłość z wiersza , te
przysięgi, te motyle siana zapach , wspólne chwile .
Piekny wiersz o krainie szczescia,wspaniale napisany
pelen glebokich uczuc
Ślicznie to napisałaś... Przez chwilę poczułam się jak
w bajce - nie swojej, ale zawsze... :)
Kazdy ma swoja " ARKADIE " i za nia
teskni i chcialby do niej powrocic.
Wiersz ciepłem wspomnień pisany ponad górami
niepowadzeń.
Raczej nie ma siły,która nie pozwoliłaby dotrzeć
każdemu z nas w takie miejsce...choc na chwilę:)
Też tam kiedyś byłem. Teraz odwiedzam to miejsce z
Tobą w twoim wierszu. Cudownie. Kawałek nieba w
niedzielny poranek. Dzięki! Wiersz na wyżynach
subtelności pisany.
Wiersz pełen wspomnień o cudownych chwilach, pięknym
słowem pisany, rymy czynią go lekkim i płynnym w
odbiorze. Dobry wiersz.
piękny wiersz... nadaje ciekawy klimat. aż się
rozmarzyłam