Byłam tylko...

"Strach jest tylko aktem rozpaczy obrażonej miłości własnej. "

codzienny strach o życie bliskich
ich nieobecność nasz lęk i nasze łzy
i ta samotność która tak bardzo boli
to wszystko to nic

codziennie zadaję światu pytanie "Dlaczego?"
i słyszę na nie odpowiedź
ale ja nie chcę jej znać
bo następnie pytam "Po co?"

każda odpowiedź rodzi pytanie
i tak bez przerwy w kółko nieustannie
a mimo że tyle wiemy
nadal boimy się żyć

właśnie teraz gdy noc za oknem
ja siedzę przy zapalonym świetle
z moich oczu płyną łzy
ktoś miał być teraz przy mnie
(...)

Boże! Byłam tylko dzieckiem!
Miałam wszystko
teraz nie mam nic...

autor

Wilwiczja

Napisany: 2006-10-23 Dodano: 2006-10-23 23:34:50

Ten wiersz przeczytano 387 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie