Byłeś

Pamiętając...

Gdy się rodziłeś
świat się weselił,
słoneczko grzało,
Pan Bóg się cieszył.

Cieszył się temu,
że w końcu przybył.
Przyszedł ktoś w końcu,
być właśnie przy nim.

Żyłeś dobrocią,
pogodą ducha.
Pomoc dawałeś
dla swego druha.

Lecz gdy umarłeś,
świat się zasmucił.
Nie mógł uwierzyć,
że już nie wrócisz.

Nie mógł uwierzyć,
że Cię już nie ma,
że pozostały
tylko wspomnienia.

Po Twej dobroci
po Twej miłości
I po tym, że żyłeś
pełen godności.

autor

kacha161

Napisany: 2009-04-18 Dodano: 2016-04-18 22:04:14

Ten wiersz przeczytano 820 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie