Byli ludzie...
Byli ludzie co przechodzili żeby się
minąć,
Co nawet w nocy zderzać się nie chcieli,
Co robili wszystko żeby tylko nie
zginąć,
Co na rozmowy czasu nie mieli…
Byli ludzie co nie umieli płakać,
Co serca zamknęli na Ciebie,
Co dla pieniądza skłonni byli skakać,
Co nie myśleli o Twoim niebie…
Byli ludzie, którym nagle zgasło słońce,
Co w czarnej ciemności pozostać chcieli,
Ale zobaczyli wreszcie swoje końce
I zderzyć się z sobą musieli.
Komentarze (3)
Wyobraziłam sobie po lekturze tego wiersza obraz
"Sądu ostatecznego"...i tych ludzi nad
przepaścią...kto miał rację?-czy ten co powiedział"nie
wierzcie w piekło,Bóg jest zbyt miłosierny, czy "jedne
wydadzą owoc winny, inne pójdą na spalenie"...Nasunął
mi pewne skojarzenia z przeszłości doświadczeń
własnych i innych, że "jeśli kochasz, to nie kochaj
zbyt mocno, bo przyjdzie ci nienawidzić, a jesli
nienawidzisz, to nienawidź zbyt mocno, bo przyjdzie ci
kochać"
podoba mi się forma hmmmm dobry wiersz budzi
refleksje....oj nasze życie...
Bardzo dobry wiersz daje do myslenia, warto go
przeczytać.