Było i nie mija s

O tak, było i nie mija?

Andrzeju, przepiękny wiersz pełen cierpienia, które na
zawsze pozostanie w sercu i myślach...

Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i mimo wszystko
uśmiech zostawiam, Ola:)

Pięknie wyrażasz swoją wielką tęsknotę do Rudej,
w kolejnym sonecie Andrzejku, czuje się Twoje emocje.
Pozdrawiam serdecznie i czekam na strofę saficką, bo
wyczytałam u Zyty, że się do niej przymierzasz, ja już
mam kilka przymiarek w tej formie, np wiersz Życie,
wiersz o jesieni i coś am jeszcze:)

potrzebujesz czasu ... a czas ucieka ... mój brat do
żony odszedł 52 dni później ... a w drugi dzień świąt
2017 r mieli by 52 lata małżeństwa ...

Świetny wiersz pozdrawiam serdecznie;)

Witaj, Stumpy, nie wiem co napisać, naprawdę Twoja
twórczość; sonety.. Pozwól mi tak "przysiąść" nad nim
chwilę. (również nad innymi)

Tak czytam i czytam, wersy ze wzruszenia.
Tak trafiły do mnie, dokąd, jak; dlaczego?
Smucę się lekko, jakbym padł ze znużenia.
Wciąż pyta mnie tu myśl, dokąd, jak; dlaczego?

Patrzą na mnie nadal, nieludzkie spojrzenia.
Stoję ponad światy, jakby nie na Ziemi.
Burzą budynki, walą się moje marzenia.
A na tymże świecie, wśród twarz stoją niemi.

Cóż odczułem smętek, pisanej miłości.
I piszę, chwilą do Ciebie w sonecie!
Pełen szacunku, ślę Tobie z szczerości!

Życzę aby piękno, obudziło się w świecie!
Kolejny mój wyraz do Twojej twórczości.
“Pięknie napisany, jest cudowny przecie!”

Tak bardzo.. Pozdrawiam :’o

a ja cię pocieszę ona musiała odejść byś ty zrozumiał
czym jest naprawdę dla ciebie i jak ją kochasz ,ale
nie martw się ona tam czeka niecierpliwie na ciebie
ale nie śpiesz się zdążysz powodzenia dzwońcu;) ps.
ona wiedziała jak mocno ją kochasz

Przepiękne są te Twoje sonety do Rudej. Ależ Ty ją
kochałeś i jak widać, kochasz nadal...
Pozdrawiam cieplutko Stumpy :)

Jak Ty cudnie o Niej mówisz: "Ty Ruda",
A Ty Andrzejku ciągle przy Niej czuwasz.
Pozdrawiam Andrzeju nie wiem co powiedzieć.
Więc pomilczmy.

Wzruszający piękny sonet. Ile to w nim tęsknych,
miłością przepełnionych słów. Pozdrawiam Stumpy.

Kolejny przepiękny sonet przepojony miłością do
ukochanej Żony Pozdrawiam Serdecznie Andrzeju

Cudny sonet pełny miłości i tęsknoty. :)

Jak Bożenka uroniła łezkę to i ja też. Odkryj w życiu
nowe uroki Andrzeju. :)
Pozdrawiam.

wzruszyłeś mnie tymi strofami aż do łez
rzadko teraz można spotkać taką miłość :)

kto tak dziś kochać jeszcze umie

kłaniam Andrzeju:))

wzruszający i z wielką tęsknotą ten piękny sonet
pisany:-)
pozdrawiam:-)