Było sobie życie... lat 80
Było sobie życie.
Takie jak ja , jak ty.
Zawiedzione, które już nigdy niewybaczy,
niezaufa, a żal będzie ukrywało.
Straciło ufność do całego świata.
Nie tak miało być, jak wyszło.
Dlaczego?
Przyszedł kryzys i nas rozdzielił.
Należą mu się brawa...
Mój ty smutku,
niebyliśmy silni.
Zniszczył ciebie,
abym ja cierpiała.
Zniszczył naszą miłość.
Zniszczył nasze wspólne życie,
choć żyjemy...
to życie już nieistnieje.
Mój ty smutku,
przyjdź radości.
Tak mi z tym źle.
Poprostu, było sobie życie.
kto przeżył lata moje, napewno mnie zrozumie.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.