Byś jak...
Tak... kilka lat temu za wszelką cenę chciałam odnaleźć sens życia... a wystarczyło tylko popatrzeć na życie z innego punktu widzenia
Chciałabym być jak one
Wiedzieć, że nigdy nie utonę.
W głębinach mórz i oceanów bym sobie
pływała
I o czym chcę bym sobie myślała.
Ale czy one naprawdę istnieją
Czy są tylko wymysłem ludzkiej
wyobraźni?
Ja wierzę że one żyją!
Źe gdzieś w oceanach płyną
Nie muszą martwić się
Co w następnym dniu stanie się
Gdy popełnią błąd
Bo one wciąż widzą ląd
Na którym jest jeszcze nadzieja
Że ludzie nie znajdą go
Bo wtedy na pewno zniszczyliby im go.
Dlatego marzę o tym każdego dnia
Abym mogła być jedną z nich
Wiem o tym że nie dane jest to mi
Ale w mej głowie wciąż ktoś mówi mi
Że kiedyś zobaczę jedną z nich.
Marta R.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.