Byś nie tęsknił

Tobie...

cały świat spleciony w bukiet
przyjmij proszę w cichym geście
wymajony kwieciem uśmiech
śpiew słowika w wielkim mieście

garść truskawek purpurowych
noc zimową śniegu pełną
kosz owoców cytrusowych
kamizelkę z owczą wełną

weź też troszkę szyszek proszę
zieleń dębu zapach lasu
piasek z plaży muszli trochę
weź je wszystkie weź zawczasu

dotyk dłoni ciepłe słowo
płomień oczu myśl troskliwą
weź też tęczę kolorową
i modlitwę mą żarliwą

srebro zorzy błękit nieba
śpiew aniołów ducha radość
masła kankę pajdę chleba
błogość życia więzi trwałość

weź garściami weź to wszystko
chcę darować Ci świat cały
byś wciąż czuł jak jestem blisko
byś nie tęsknił już kochany…

autor

Monaco

Napisany: 2006-12-05 Dodano: 2006-12-05 20:59:32

Ten wiersz przeczytano 529 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie