Byśmy wypili wino
Na krótką chwilę
Stój! i pomyśl..
pomyśl po co żyjesz!
Cały ten świat to
Gnój.
Cały dobytek, cały
Każdy uśmiech
Twój.
jest tym wspaniałym.
ukradli mi aparat
a w nim zdjęcia...
niczego mi nie żal
prócz zdjęć
w twych objęciach.
Byśmy wypili wino
słodkie jak miód
Ah! Gdyby czasu było!
Gdyby stał się cud!
Ah! Żeby wieczność była..
umową na papierze
Ale byś wino piła!
No powiedz szczerze..
Czy wyszłabyś z domu o czwartej
wracając o czwartej.. nad ranem?
Że życie jest nic nie warte?
Nie życie cholera! Ten zamęt!
ten zamęt jest matką twoją
nałogiem, a nawet Bogiem
a życie po które przyszłaś
- leży odłogiem.
Komentarze (2)
Bardzo ciekawa forma wiersza, rozwija się wraz z jego
treścią, która choć bolesna to prawdziwa. Pozdrawiam
ciepło;+)
Dla mnie bomba.Super projekcik.