BZDURKOWICE
rymowanka z oksymoronami | www.rymcym.blogspot.com
Za białym węglem i czarnym śniegiem,
gdzieś pod podłogą (dokładnie nie wiem)
była kraina w skórce banana,
Bzdurkowicami czasami zwana –
gdzie okiem sięgnąć wklęsłe pagórki,
lasy bezdrzewne, trawy ze sznurka.
Pluszowe pola cukier porastał,
a plaże były z mąki i ciasta.
W miastach mieszkali mali olbrzymi,
tak jednakowi, że całkiem inni.
Spali czuwając, truchtali sprintem
(to banialuki były tu winne).
Jadali mleko maczane w occie,
a pili noże najbardziej ostre.
Wciąż zadzierali nogi do góry,
kopali słońce, deptali chmury.
W rzekach płynęła tam sucha woda,
a każdej kropli było im szkoda,
więc nad rzekami niewielkie tłumy
robiły wodę z przeżutej gumy
o smaku głosu pierzastej rybki.
Płytko pod ziemią fruwały szybkie
mątwy lądowe i lekkie słonie…
I to jest wreszcie bzdurzenia KONIEC.
***
Lecz jeśli chciałbyś, chociaż przez
chwilkę,
pobzdurzyć sobie – dopisz linijkę…
_
MamaCóra (Rymotka+Rymcia)
uwagi mile widziane :)
MamaCóra
Komentarze (50)
świetne... zamieszkałam na chwilę w tej dziwnej
krainie:-)
pozdrawiam -;-)
Super bzdurzenie. Pozdrawiam serdecznie
Swietnie...bez uwag:)
Pozdrawiam:)
uwaga jest taka, że świetny wiersz...po dziełach
egzystencjalnych( uff ) to balsam na duszę:)
pozdrawiam serdecznie
MamaCóra jak zwykle świetne
skąd Ty bierzesz te krainy??masz jakiegoś duszka z
wąsami zajmującego się rymami??
pozdrawiam serdecznie:))
dziękuję za wizytę u mnie