Cafe-Noir

(Z cyklu: Noir)

Dym z kubańskich cygar drażni krtanie i resztki przegniłych mózgów
od nadmiaru whisky.

Wokół dziesiątki wytrzeszczonych oczu, wykrzywione twarze,
w ustach wrze nieskładny gwar.
Duszność podchodzi do gardeł, do spoconych torsów
ciężkich od złota.
Odbijają się w lustrach drgające gwiazdy.

Rozochocone stado wyrzuca z siebie smrodliwe popioły,
które kłębią się pod sufitem, jakby wzniecona oddechem
burzowa nawała.
Ze wszystkich kątów dobiegają ciche szmery, stłumione
piski.
Węszą nerwowo rozbiegane szczury,
podnosząc, co chwila zadżumione ryje.

Udają kwilenie nad zgniłymi szczątkami. Rozrywają je w trwającej wojnie
padlinożerców.
Wyrywają sobie nawzajem.

(Włodzimierz Zastawniak)

autor

Arsis

Napisany: 2013-11-03 Dodano: 2016-09-27 19:51:10

Ten wiersz przeczytano 1117 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka O brzydocie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie