Cała ja
Z grzbietu dłoni
zlizuję
wilgotną kroplę ekstazy
naręcza westchnień
utopiono mi w morzu
pragnień mnogie snopki
rozwiał halny wiatr
upojona prostotą
wracam tam
gdzie panuje cenzura
ona nie pozwala zaistnieć
nie wiem czy kiedykolwiek
uwolnię swoje myśli
autor
Osamotniona20
Dodano: 2010-05-25 20:26:31
Ten wiersz przeczytano 1194 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Gratuluję głębokich przemyśleń. Pozdrawiam.
Jestem pewien, że tak... wszak one są nieokiełznane...
zapomniałaś?
wiersz nasycony emocjami, ciekawy
Wiersz posiada głębię-do przemyślenia.
wiersz zmusza do refleksji...do diabła z cenzurą...
Bądź sobą. Cała ja. A cenzury się nie lękaj. Mnie
wielokrotnie kasowano wiersze i co? Nadal piszę. A z
cenzury i krytyki coś się nauczyłem. Pozdrawiam
serdecznie.
Do diabła z cenzurą! :))) Mi taka forma odpowiada:)))
Plusik
osobiste przemyślenia, emocje świetnie napisane. :)
Podoba mi się "pragnień mnogie snopki".
Tak słonko mhmmmmm tylko kobieta potrafi być tak
skomplikowana ...Pozdrawiam serdecznie:)
nie wiem czy kiedykolwiek
uwolnię swoje myśli
- z pewnością uda Ci się przecież napisałaś ładny
wiersz
Wyrzuć proszę te dwie duże bukwy i zastąp małymi -
wszak interpunkcji brak. Wiesz...
i zastosowałabym inwersję:/pragnień mnogie snopki/ "na
mnogie snopki pragnień". Ale to Twój wiersz i przekaz
bardzo mi się podoba. pozdrawiam
Myślę, że myśli są wolne, fruwają nawet tam, gdzie
człowiek sam ich by nie pokierował, gorzej z ich
realizacją. Jeśli Twoje 'uwolnię' jest równoznaczne z
wprowadzeniem w czyn, to owszem, zasadne jest
pytanie. Pozdrawiam.
hmmmCiekawy wiersz wyszedł:)
Bardzo emocjonalny, przeszywające emocje, pozdrawiam:)
prowokujące są te zamiary i niemożności