Cała prawda
Piękne chwile tak szybko płyną
Tak prędko mija wyśniony czas
A ty wciąż smutna jesteś dziewczyno
Bo wiesz , że nigdy nie będzie was
Ucieka Ci z życia tyle radości
Bo ciągle siedzisz zapłakana
I myślisz stale o tej miłości
O tym przez kogo w twym sercu rana
Zabrakło siły na dalsze zmagania
Wszystko prysnęło jak domek z kart
Jedność prowadzi do rozstania
A cała prawda to głupi żart
Świat jest okrutny
Miłość zawodzi
Człowiek stale smutny
Wciąż się nie powodzi
Nie będzie Tobie łatwo
Bo dalej musisz żyć
To życia cała prawda
Której nie można kryć
Komentarze (6)
Miłość przychodzi i odchodzi i znowu nowa , lecz ta
prawdziwą można przegapić, trzeba wyczucia i
orientacji.
Pozdrawiam
Wiem co czujesz,bo wierszem obejmujesz...Bez obaw świt
nastanie i nowa miłość czeka na Ciebie:)Pozdrawiam i
życzę spełnienia marzeń w 2010 roku
Dwa banały o bańce mydlanej i domku z kart w jednym:
"prysnęło jak domek z kart". Uśmiałam się, pryskający
domek, bardzo logiczne.
warto jeszcze popracowac nad tym tekstem
smutny ten wiersz,czasami trzeba sobie jednak pozwolić
na żałobę po rozstaniu i na łzy by usunąć
cierpienie...
Nic w Twoim wierszu KTOŚ nie skreślał, to były tylko
sugestie, przykro mi, że tak zostało to odebrane.
Więcej nie będę :) W tym wierszu masz parę literówek i
więcej nie powiem, może tak ma być i znowu się narażę.
Pozdrawiam :)