Całość w częściach.
Czasem nie znasz drugiego oblicza człowieka.
Gdzieś w oddali świeci światło,
Gdzieś w oddali błyszczy łza.
Ktoś dziś śmieje się w rozkoszy,
Ktoś za ścianą w kącie łka.
Zespolona całość w częściach,
niebo w piekle,w którym trwa.
Rozkrzyczana marionetka,ta bez
serca i bez dna.
Zatroskana i spokojna,
wciaż na linii zycia gra.
Jak człowiekiem godnym zostać,
by pokochał ją znów świat.
autor
Gosiulla
Dodano: 2007-03-13 18:21:44
Ten wiersz przeczytano 507 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.