Całun zimy
Wicher obudził ze snu anioły.
Ciężko podniosły się koło piątku.
Trzepotu skrzydeł nikt im nie wzbroni.
Wzięły się w niebie do porządków.
Na ławki w parku, w świetle latarni,
opada śnieżny puch - całun zimy.
Powietrze lodem zaczyna karmić,
a my białością pól się dziwimy.
Gdy zima z wczesnym zagląda chłodem,
noc dzień pożera, nader zachłannie,
w krainę marzeń wierszem powiodę,
ziarenko wiosny w zimie zasadzę.
autor
MariuszG
Dodano: 2016-11-16 12:00:19
Ten wiersz przeczytano 2674 razy
Oddanych głosów: 60
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (101)
Tańcząca z wiatrem,
dzięki za miłe słowa.
Udanego, zimowego wieczoru :-)
Ładny zimowy klimacik, mam nadzieję, że taki będzie w
Boże Narodzenie, a ziarnko wiosny też się przyda by je
zasadzić
i serce nim bawić:)
Serdeczności przesyłam, wiersz mi się oczywiście
podoba:)
Oksani,
dzięki za miłe słowa. Szadź sprawia, że widzimy wprost
zaczarowany świat.
Miłego weekendu :)
Wprost magiczny klimat, uwielbiam szczególnie szadź na
drzewach...
Pięknie, serdeczności Mariuszu i dziękuję za
odwiedziny:-)
Chianti,
dzięki za poczytanie i komentarz.
Miłego dnia
Jak ładnie....
:-)
Pozdrawiam.
Kalina66
W moich stronach zima jest co roku, ze szronami,
szadzią, zaspami śnieżnymi...
Jak ja tęsknię za białym puchem, ośnieżonymi
drzewami,skrzącym się wieczorem, skrzypiącym pod
stopami....oj chyba pociągnę to dalej. Nie znam tu
zimy już od pięciu lat, a tak lubię. Pozdrawiam
serdecznie, dziękuję za komentowanie:))Kali
DoroteK, _wena_,
dzięki za poczytanie i komentarze.
Pozdrawiam :-)
ooo... jak ładnie, brawo :-)
piękny! wiersz
miłego dnia :)
Joalago,
anioły mają chwilową przerwę, ale niedługo... ;-)
Pozdrawiam
Demono,
teraz trzeba pielęgnować to ziarnko ;-)
Pozdrawiam
Bardzo chciałabym już tej prawdziwej, białej zimy.
Pięknie!
Ladne obrazy ukazuja sie przed oczami czytelnika.....
ziarnko napawa optymistycznie. Serdecznosci.