Cel
Szedł człowiek przez życie
Starał się wyjść z samotności
Szedł wytrwale, cierpliwie
Nie ominął podłości
Szedł powoli, spokojnie
Szukał swej dojrzałości
Rozglądał się wszędzie
Lecz nie ujrzał miłości
Myślał co będzie
W mgle teraźniejszości
Wie co to szczęście
Lecz tylko z przeszłości
Dokąd on zmierzał?
-Nie wiem,
Ale wciąż idzie...
autor
autor1984
Dodano: 2006-06-06 15:49:31
Ten wiersz przeczytano 640 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.