Cena prawdy
klawisze fotrepianu w brudnej posadzce
upadły artysta, szukajacy nieba
mały w czynach lecz wielki w gadce
w atłasach ugoszczon wspomina smak
chleba
pospolitość - powrót w szare
echa braw stłumione żalem
nie chowaj kompleksów w wybrednych
gustach
milczenie bliskich najbardziej koi usta
zaszyte słowa w pluszowym kiczu
prawda!
nie oszczędza biczów
autor
ConsP
Dodano: 2008-11-18 23:04:06
Ten wiersz przeczytano 849 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
słowa mądrości i piękna sercem odczujesz też i
brzydotę pruderii tylko ludzie nie są wszyscy źli bo
człowiek nad drugim nie powinien panować ani go
osądzać Tekst gniewny frustracja dobrze wypowiedziana
Wiersz logiczny w wypowiedzi i rytmiczny Na tak!
Przemożne pretensje do świata w nieco podniosłym
tonie. Oryginalnie. Plus +
Niezły, pełen goryczy wiersz. Odebrałem go raczej
uczuciami niż logiką.