Centrum mojego wszechświata
https://m.youtube.com/watch?v=2wdic__fzI0
Odległością dłoni
szukam na Twoim ciele
zmian czasu
jednak i ona
musiała się zmienić
wciąż jak puzzle
pasujemy do siebie
idealnie
Schodząc do pępka
wzruszona
oglądam stały punkt
centrum mojego wszechświata
podarowany mi na wyłączność
i aż do śmierci Twój pieprzyk
Moja głowa spoczywa
W jednym z Twych zagłębień
pomiędzy mostkiem a ramieniem
Wsłuchuje się w rytmy powodów
mojego istnienia
z ustami rozwartymi
ze zdziwienia
śpiewam niemą koledę
Oto jestem w moim domu
W moim domu tu na ziemi
Wiem że też ją słyszysz
Razem ze mną ją śpiewasz
Komentarze (17)
Dziękuje Wam bardzo za uznanie.
oooo... jaki zaskakująco ujmujący, czuły, sensualny,
ciepły i pełen oddania i wiary, i nadziei, i
wszystkiego naj wiersz :-) brawo :-)
pięknie śpiewasz ...jesteś jak te puzzle pasujecie do
siebie ...
"Serce w kryzysie," czego nie można powiedzieć o
Twojej poetyckiej twórczości. Ona pięknie rozkwita
poezją.
Miłego popołudnia.
Dziękuję wszystkim za odwiedziny i upodobanie.
Wow! Toć to moje ulubione klimaty
Pozdrawiam serdecznie :)
Ciepły, czuły...
Pozdrawiam:)
Po prostu piękny!
Po prostu piękny!
Pięknie o spełnionej miłości.
z przyjemnością przeczytałem pozdrawiam
Słowa o czułości - tak czytam.
Pozdrawiam
Witaj Krzemanko czytałam wiersz DWC. Widać możliwe
wkradł mi sięwdo głowy.Czytałam też jakiś wiersz z
kolędą. Więc może nakradłam podświadomie. Myślę jednak
ze to dodatki na rzecz pieprzyk bo to on jest tutaj
centrum tak jak w kulturze wschodniej rejonów w
których wierzy się w reinkarnacja pępek jest
człowieczym centrum wszechświata. Myślę że stąd wzięło
się powiedzenie "zachowujesz się jak byś był pępkiem
świata". Pozdrawiam. Dziękuję bardzo za odwiedziny. W
każdym razie tym razem mamy realny pieprzyk i realną
historię która miała już swój czas.
Ładnie:)
Mam wrażenie, że zainspirował Cię ostatni wiersz DWC.
Pt „GALAKTYKA”
Czy w piątym wersie od dołu nie miało być „śpiewam
niemą kolędę”?
Miłego dnia:)
Ależ wiersz... klaniam sie:)