Chaos niepokoju...

Pisane w okoliczności obawy...chaotyczne z zamiaru...

Niespokojnych myśli miriad , co skrzą nieboskłon dziś wieczór,
Wdarły się szponami w umysł , lęgną się w nim niczym mór,

Żaden promień , słońca cząstka
Nie przemówi dziś ni piąstka ,

Chmury już zbierają błyski , cisną nimi w słodkie myśli,
Piekło staje się potulne , gniewu czyn się wkrótce ziści,

Jedna kropla , za nią druga ,
Czerwień w oku , ono mruga,

Pędzi dusza ku straceniu , tam gdzie zmierza nie ma Boga ,
Anioł siedzi na kamieniu , strzela palcem – to przestroga,

Lęk ucieka już powoli ,
Jasność chowa to co boli ,

Niespokojnych myśli miriad , co skrzą nieboskłon dziś wieczór ,
Ucieka w popłochu z myśli mych bram , wszystko znów przybiera wzór…

autor

AzazelTheGreat

Napisany: 2007-01-22 Dodano: 2007-01-22 22:29:12

Ten wiersz przeczytano 501 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie