Chaos to wyższa forma porządku
W chaosie myśli wirujących w tańcu
Słów zatraconych burzących mur stary
Który już mchem, winoroślą pnączą
Zarósł
Podstawy mrozem, wichrem
I rzeczywistością targane skruszały
Nadzieja choć silnym spoiwem
Zbyt słaba by bez wartości oprzeć się
Młodości
Ci co burzyli w swym dziele zniszczenia
Zniszczeniem nowy mur z myśli i idei
tworzą
Choć krzywy, szczerbaty bez harmonii,
gracji
Będzie on symbolem generacji
teraźniejszej
Mojej...
autor
radon
Dodano: 2006-08-07 11:26:08
Ten wiersz przeczytano 572 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.