Charakterystyka ludzi
Kochać i być kochanym
Dawać i stawać się bogatym
Do syta poić się źródłem miłości
Rozdawać uśmiech
Ocierać łzy z ludzkiej twarzy
I nie pytaj co w zamian dostaniesz
Rozwijać swoją duszę
Otwierać serce
Ale być ostrożnym w powierzaniu sekretów
Bo przyjaciel może stać się wrogiem
A wróg sprzymierzeńcem
Ludzka rasa tak nieobliczalna
Nie zważająca na wrażliwość innych
Chcąca kpić z tych którzy sobie nie
radzą
Próbująca udowodnić swoją wielkość
Jednak nie dostrzegająca tego
Że jest słaba
Jak liść na wietrze
Komentarze (3)
to prawda, że człowiek do końca jest nieujarzmiony,
nigdy nie wiadomo, jakie licho w nim drzemie.
Ależ mądrutki wiersz. Serio. Dawno takiego nie
czytałam. Pouczajacy, prawdziwy. Przeczytałam jednym
tchem.
dobre spostrzeżenia.. ludzie są zmienni, są jak liście
targane wiatrem...