Chcący człowiek
był sobie pewien
Człowiek:
chciał żyć pisaniem
był świadomym
swoich praw (co ich nie ma)
chciał szarpać strunę szczęścia
i worek trosk zawiązać mocno
chciał być dla innych
i zostawiać siebie w dniu wczorajszym
chciał wyśpiewać pieśń Słońca
o tych, co zostali w Nim
chciał chwalić Jego
i w wosk zamienić siebie
chciał pocałować Piękno
i Głupotę na Mądrość zamienić
chciał zmieniać to, co zapisane
i pokonywać ściany
lecz nie był silny
zdolny i wyraźny
a co mu pozostało? – uśmiech
uśmiechnął się
i wszystkiego dokonał
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.