Chcę iść z tobą Pawle
Zabierz Pawle mnie w swą podróż do ludzi
Na Twą misję co tak trudna, daleka
Chociaż wiatr wieje i słońce twarz pali
Ewangelię nieść do serca człowieka
Chcę wraz z Tobą drogi trudne
przemierzać
Nie ustawać, wciąż w wędrówce iść dalej
Może serce się czyjeś otworzy?
Może wiara się mocniej rozpali?
Z Tobą pragnę ludziom słowa nieść Pana
Gdzie je głosisz - nadzieja tam wstaje
I się serce najtwardsze otwiera
Chrystus przecież tylko miłość rozdaje.
Komentarze (22)
Przepiękny, mądry przekaz głębokiej wiary w Boga, z
przyjemnością czytam, pozdrawiam ciepło.
Bardzo dobry przekaz wiersz z sercem na dłoni.
Pozdrawiam :)
Dodałbym - Pawle dlaczego tak często się zdarza, że ci
co pilnują ołtarzy często jeszcze odpychają od
ołtarza.
Sam od złych uczynków doszedłeś do pokory, dlaczego
tak wielu tych, pokornych z powiciem dziś z
pierścieniami na palcach innym w piekło zamieniają
życie.
Wiara to nie deklaracja a przykładny obowiązek:)
Życzę Tobie pełnego refleksji nad przemijaniem
wieczoru, oraz udanego weekendu.
Dobry przekaz.
Pozdrawiam :)
I ten wiersz też otwiera serca. Pięknie Augustyno.
Masz gorące i szlachetne serce...
Miłego dnia:)
Chwalebny wiersz, bardzo na tak...
Z uczuciem napisany wiersz.
:)
Pozdrawiam, ukłony!
Ładnie ale dodałabym kilka przecinków.
Ładny refleksyjny przekaz przepełniony wiarą.
Pozdrawiam.
Marek
"Nie sądźcie, że przyszedłem pokój przynieść na
ziemię. Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz."
:)
Optymistyczny wiersz :)
Pozdrawiam :)
świetny, radosny wiersz w wierze...Chrystus miłość
rozdaje, ale człowiek często udaje:) pozdrawiam
Weźcie Piotra ze Sobą do pary,
świat jest piękny choć mówią stary.
Pozdrawiam Augustyno, miłego dnia.
Paweł się nawrócił więc każdy kto podąża jego ścieżką
też może... Pozdrawiam