Chciałeś żyć
Mojemu mężowi..
Chciałeś żyć
chciałeś być
tyle planów..
nie zostało nic
moje serce
w nim, coraz więcej blizn.
Bardzo Cię kochałam
śmierci nie wyrwałam..
ona zawładnęła ciałem
miłość pozostała.
..tęsknota zabija..
autor
GrażynaB
Dodano: 2017-08-03 21:51:14
Ten wiersz przeczytano 1055 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Dziękuję Wam.
Czasem trudno pogodzić się z nieuniknionym....
Pozdrawiam serdecznie życząc mimo wszystko miłego
dnia.
Miłość pozostała lecz dalej żyć trzeba bo radość też
daje słońce błękit nieba.dobrego dnia
Miłość pozostała... Poruszające to wspomnienie.
Pozdrawiam ciepło.
Grażynko B napisałaś piękny wiersz dla męża. On już
się nie męczy. Tulę Cię w smutku. Wyjdź i uśmiechnij
się do słonka ono ześle na Ciebie ukojenie. Pozdrawiam
serdecznie.
Pomimo smutku, napisane bardzo pieknie, pozdrawiam
Bardzo smutno !
Przytluam Grażynko i pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo osobiste, proste słowa, bo taka jest miłość.
Ludzie żyją, póki się o nich pamięta.
Pamiętaj jednak Grażynko, że On na pewno chciałby,
abyś nie cierpiała, żebyś była szczęśliwa...
Cóż tu można doradzić, ból na pewno ogromny, nie
wyobrażam sobie, ale trzeba się pozbierać i żyć - dla
Niego...
Dobrej nocy
Bardzo smutny, osobisty wiersz Grażynko, mam podobne
doświadczenie za sobą, w każdym razie koniec również
tragiczny, wiem, jak to boli.
Mimo wszystko spróbuj żyć, zobacz jak piękne jest
lato, warto je dostrzec Grażynko.
Ściskam mocno i pozdrawiam najcieplej!
Dziękuję Wam.
Do (OLA), tak wiersz jest dedykowany mojemu mężowi,
jest mi strasznie źle. Czasem myślę, że już
zwariowałam, był sensem mojego życia. Olu tak bardzo
Cię rozumiem...:(
Powinnam pominąć ten wiersz, ponieważ jest on dla mnie
cierniem w mym sercu?
Grażynko, pomimo że wiersz został napisany przez
Ciebie dla męża tak dedykacja wskazuje mhmmmmm, lecz
jego przekaz jest tak bardzo sugestywnym i każdy, kto
stracił bliską swojemu sercu osobę będzie z tym
wierszem się utożsamiał. Trafne słowa i to bardzo,
bardzo „CHCIAŁEŚ ŻYĆ”
Mój syn też chciał żyć…
I to prawda tęsknota zabija i doprowadza do
szaleństwa:(
Pozdrawiam i ściskam serdecznie, Ola:)
witaj bardzo smutny bolesny wiersz ...
tak musiało byc została rana w sercu i tęsknota:-(
pozdrawiam
smutny, bardzo
bardzo bolą takie wiersze.
cóż może zastąpić utracone pół świata?
pozdrawiam ArekBordo :)