Chleb
Przyjacielu,choć nie ma Cie przy mnie i nie jesteś już tym samym człowiekiem,co dawniej,ja dalej będę Cię kochać!
nie wiesz jak żyć?
przyjdź do mnie
odłamię Ci kawałek mojego świata
jak chleb czerstwy już i nieświeży
przykro mi
jedynie to mogę Ci dać
Nie miałam nic ...ale dzięki Tobie stałam się najbogatszym człowiekiem na świecie.Podarowałeś mi przyjaźń,cenniejszą niż złoto...Dziękuję,mimo tego że zabrałeś ją po czasie...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.